Reiskriebels inpakken en wegwezen

Het spijtige aan geschiedenislessen is dat we ze doorgaans krijgen op een moment dat wij er nog niet echt rijp voor zijn. Niet dat ik ze uit het lessenrooster zou willen schrappen, wel integendeel! Geschiedenis is vooral verbanden leren zien, het is leren ontdekken hoe maar vooral waarom. Daar heb je dan weer een goede leraar voor nodig, eentje die je stimuleert in het kritisch denken en die had ik de eerste vier jaren van mijn humanioratijd nog niet. Het resultaat laat zich raden ... ik dwaalde met mijn gedachten af en hoorde nog nauwelijks wat er onderwezen werd. In die dagen zocht ik vooral naar ezelsbrugjes om al die verdomde data uit het hoofd te kunnen blokken. Wat de Franse Revolutie betreft had ik er gauw eentje gevonden. (1+7,8+(1),9) Te onthouden 1789. Het is waarschijnlijk door dit alles dat ik me destijds slechts matig afvroeg waarom de revolutionaire ideeën die eind 18de eeuw uit Frankrijk kwamen overgewaaid en die tot doel hadden het Ancien Régime omver te gooien, niet be

  Zo af en toe bezoek ik wel eens graag een klooster of abdij. Niet dat ik erg sacraal ben aangelegd maar de stilte van kloosters en abdijen schenkt mij vaak een soort van rust die ik maar wat graag in mij opneem. Tot echte bezinning kom ik er echter zelden of nooit. Dat komt omdat ik me nog wel eens laat overweldigen door de schoonheid van de omgeving, het imposante van de abdij, de afgelegen ligging ervan. De criticus in mij durft dan wel eens naar boven te komen. Leiden monniken (hoe ascetisch hun leven ook moge zijn) niet een al te makkelijk leven, zo vraag ik mij dan af. Hoe anders moet het leven zijn van hen die slachtoffer zijn geworden van huisjesmelkers of wonen in overvolle getto