Reiskriebels inpakken en wegwezen

Omdat ik er geen flauw idee van heb waar het woord “textielbaron” precies vandaan komt, fantaseer ik er maar wat op los. Zou het kunnen dat – hoewel het gros van de adel al lang verarmd is waardoor het mensen van het Marc Coucke-genre zijn die hun vervallen kastelen kopen en restaureren – de stand der edelen nog steeds wordt geassocieerd met rijkdom ? Zou dat de reden zijn waarom een succesvolle zakenman (zeker tijdens de twintigste eeuw) de allures van een edelman krijgt en door het “plebs” dan maar gezien wordt als een nieuw soort adel ? Een textielbaron bijvoorbeeld ? En wat past er beter bij zo’n nieuwbakken baron dan een modern kasteel ? Villa Ca

De doorsnee Belg is niet zo tuk op reizen naar Nederland. Dat komt omdat Nederland in het noorden en niet in het zuiden ligt. Wie aan het noorden denkt, denkt aan koude en vochtigheid en alsof dat al niet voldoende is om er door afgeschrikt te worden, deed Boudewijn de Groot er in de jaren zeventig met zijn eenzame fietser - kromgebogen over zijn stuur tegen de wind - er nog een schepje bovenop. Toch is Nederland een leuk fietsland. Tot verbazing van velen ga ik er graag naar toe. Nederland is trouwens gezellig mooi. Meestal reis ik er heen in het bloembollenvoorjaar. Slechts zelden een keertje in hoogzomertijd. Maar dit jaar hebben we niet zoveel keuze wat reizen betreft. Covid19 zorgt er immers voor dat we het liefste dicht bij huis onze vakantie doorbrengen. Erg veel inspanningen hoef ik dus niet te leveren om mijn vriend die tot over zijn oren verliefd is op La douce France, te overtuigen een keertje richting Nederland te trekken. Mijn keuze valt op Drenthe, de naar mi

Nog nagenietend van het mooie Gerberoy rijden we richting Chantilly want een optrekje aldaar willen we morgen een bezoek brengen. Ach, wat is Frankrijk toch mooi! En welk een kleurrijke huizen rijden we voorbij. Neem nu bijvoorbeeld dat van die beeldhouwer uit de 19 eeuw dat we langsheen onze weg ter hoogte van Campdeville opmerken. Dat huis is zeker een fotostop waard, toch?! Ook de plek in Laigneville waar we vannacht zullen overnachten, is weer méér dan de moeite waard om er te blijven naar kijken. Een zalig stiltegebied waar zo nu en dan de uiterst zeldzame Poelifinario van zich laat horen. Maar spotten doen we hem niet. Hoe kan dat nou? Met het heerlijke vooruitzicht morgen het kasteel van Chantilly (dat al zo lang op mijn bucket list staat) te zullen bezoeken, dommel ik in. Ons bezoek 's anderendaags valt echter tegen. Niet omdat het kasteel niet de moeite waard zou zijn. Au contraire! Wel omdat het gesloten blijkt op dinsdag. Zelfs de tuinen kunnen niet worden b

Claude Monet is niet de enige kunstschilder die zich liet inspireren door zijn eigen tuin. Net als deze Franse impressionistische schilder, deed Henri Le Sidaner dit ook. Een gat in je cultuur? Je weet niet wie Henri Le Sidaner is? Troost je, ik wist het ook niet. Maar we reizen om te leren nietwaar! Le Sidaner vestigde zich in Gerberoy nadat hij bij Monet wat was gaan spieken. Hij ontwierp er een mooie tuin en wist de burgers van zijn dorp te stimuleren om van hun huis een plaatje te maken door het rijkelijk met vooral rozen te bebloemen. Zo werd Gerberoy een romantische inspiratiebron voor zijn schilderijen. Kan ik je meelokken op ons pad? Wil je net als wij die inspiratiebron eens gaan bewonderen? Ik zou zeggen : DOEN! Gerberoy is een zakdoek groot, maar dan wel een heel mooi geborduurde zakdoek. De straatjes zijn smal en je mag er niet parkeren van maart tot september. Gelukkig is er een ruime parking net erbuiten en voor de campers is er zelfs een zeer ruim grasplein voo