Reiskriebels inpakken en wegwezen

Hoewel ik er voorbij kom telkens ik met de fiets naar Gent rijd, heb ik gisteren een voor mij totaal nieuw stuk geschiedenis van de stad ontdekt.  Ik hoef er mij nochtans niet voor te schamen want zelfs de oude Gentenaar die er toevallig voorbijkomt op het ogenblik dat wij dat ook doen, weet totaal niets af van het bestaan van het pand en van zijn huidige invulling.    Het is dankzij de aan gang zijnde Gentse Feesten dat de poorten van het historische pand wagenwijd staan opengezwaaid en dat ik in het voorbijrijden kan binnengluren. Zoooooooooooooooooooooo mooi! Meteen stappen we af, parkeren we onze fietsen en gaan we een kijkje nemen.    Ik zou ik niet zijn, mocht ik niet al meteen bij thuiskomst opzoekingen doen i.v.m. de voorgeschiedenis van de DADA Chapel distillerie.   En die geschiedenis gaat terug tot ver in de Karolingische tijd al is het pas vanaf de 14de eeuw dat een en ander meer in detail terug te vinden is.  Het is niet de bedoeling om de ganse geschiedenis van A to Z t

  Een tijdje terug bracht ik een bezoek aan het orakel van Delphi of liever … aan wat er vandaag de dag van overblijft. Niet dat ik het wou raadplegen zoals de oude Grieken dat destijds deden. Het bezoek maakte, hoe kan het ook anders, deel uit van een culturele rondreis doorheen Griekenland. In het oude Griekenland daarentegen kwamen pelgrims van heinde en verre naar Delphi afgezakt om er raad te vragen bij het nemen van de meest uiteenlopende, moeilijke beslissingen gaande van huwelijksaanzoeken tot het ontketenen van oorlogen. Bij het uitstappen van de autocar ter hoogte van het heiligdom, maakte ik me al meteen de bedenking dat die duizenden en duizenden pelgrims destijds toch over een goede fysieke conditie moeten hebben beschikt. De archeologische site van Delphi ligt immers op een heuvelflank en dat betekent een aardige klim. Ik, die niet het geluk heb over een spetterende vormpeil te beschikken, struikelde echter vrijwel onmiddellijk over een van de vele overblijfselen v

  Terwijl de tourkaravaan zijn koffers pakt om gastland Denemarken achter zich te laten, pakken wij de onze om ruim van te voren een plaatsje te versieren langs een van de kasseistroken in het Franse Noorden waar het ganse peloton woensdag over zal dokkeren. Bedoeling is er een lekker rustig tussendoor vakantietje midden de velden van te maken. Het is zondagavond, we willen vroeg arriveren kwestie van een leuk plekje te scoren. Zoals wij dat gewoon zijn nemen we heerlijke binnenwegen met schitterende vergezichten waar de Vlaamse Ardennen rijk aan is. Oudenaarde, Ronse, Doornik … voor ons gekende paden. Maar niet die van het Franse Saint Amand les Eaux en mijn God, wat is het hier mooi! Zo dicht bij huis ontdekken we een prachtige abdijkerk, ooit onderdeel van een immense abdij gesticht door dezelfde Sint-Amandus die ook de twee oudste abdijen van Gent stichtte en zodoende de fundering legde voor het ontstaan van de Arteveldestad. Ook hier groeide een stad rond de abdij die met