Eindelijk uit ons kot : naar het tweede verblijf van De Sint !

Met de heropening van de musea komt het culturele leven na de lockdown weer schoorvoetend tot leven. Schoorvoetend want niet alle musea openen reeds hun deuren en diegene die dat wel doen, doen dat aarzelend.

Maar dat kon ons vandaag nu eens niet schelen zie ! Hoewel de reservatie van een plekje binnen het uitgekozen tijdsblok met horten en stoten verliep en het museum “De Salons” in Sint-Niklaas niet iedere verdieping van het indrukwekkende pand in neoclassicistische stijl kon openstellen, hebben wij toch genoten van onze uitstap zeker na al die tijd in ons kot te hebben gezeten. 

Het museum “De Salons” is in feite het huis van de textielbaron Edmond Meert die het in 1928 liet optrekken in de Stationsstraat te Sint-Niklaas. Het moet zijn dat met textiel veel geld valt te verdienen want het huis heeft zowat de allure van een half kasteel. 

Geen wonder dat het pand na de dood van Meert in 1961 door restaurant Carlton werd gehuurd om het te gebruiken als feestzaal. De met fraaie lambriseringen, nissen en plafonds met bas-reliëfs getooide kamers, lijken veeleer op balzalen. Sinds het midden van de jaren tachtig is het statige huis eigendom van de stad en wordt het gebruikt om kunsttentoonstellingen in te organiseren. Jammer genoeg heeft het corona-virus stokken in de kunstzinnige wielen gestoken en dus is van de geplande tentoonstelling niets in huis gekomen. We hoeven dan ook onze Museumpass niet boven te halen. De toegang is voor iedereen gratis wegens “niets te zien”.

Maar dat valt best mee ! Het pand is prachtig ook al zien we er maar de helft van. In ieder geval krijgen we aan de hand van de twee traphallen een duidelijke kijk op het verschil in klasse tussen "upstairs en downstairs".

De kelderverdieping is omwille van de corona-crisis niet toegankelijk net zomin als de tweede verdieping waar tijdens het seizoen de Sint zijn tweede verblijf heeft. De suppoost weet ons te vertellen dat het dan rijendik aanschuiven is ja zelfs tot aan het station om in zijn buitenverblijf de goedheilige man te begroeten. Jammer dat die verdieping momenteel niet toegankelijk is want daar bevinden zich -althans volgens de in de handen gestopte folder – een paar prachtige badkamers in art-deco.

Maar blij als we zijn eindelijk weer uit ons kot te mogen komen, laten we dit alles niet aan ons hart komen. Het pand is fantastisch en luchtig dank zij de prachtige glaskoepels en de fraai beglaasde deuren.

Ook de muren behangen met knap textielbehang creëren een geweldige, warme sfeer.

De trappenhal is een echte blikvanger en na wekenlang ontluikende bomen, madeliefjes, fluitenkruid en paardenbloemen in de bermen te hebben gefotografeerd ben ik blij weer eens wat anders te kunnen fotograferen. 

Zoals wel vaker het geval is met prachtige gebouwen werd ook dit pand tijdens WOII door de Duitsers opgeëist en ingericht als hoofdkwartier van de Kreiskommandatur. Dat merken we bij het bord van het oproepsysteem waar naast de knoppen Duitse woorden staan neergeschreven. Lift, monte-plat en een originele schotelverwarmer laten intensief gebruik vermoeden. 

Nog niet alle registers zijn wat de musea betreffen tot dusver open getrokken maar het is een begin. We kijken graag uit naar meer, veel meer ! 

#museumpassmusees