Rocroy kleurde ooit bloedrood

Ja, ja, wees gerust ... wij zijn niet met vakantie in een rode zone. We kiezen keurig voor groen!

Het bloedrode wijst op een heel andere tijd en wel een waarvoor we diep in de geschiedenis moeten duiken.

Hoewel een dameszakdoekje groot, heeft Rocroy een zeer grote rol gespeeld in de geschiedenis van Frankrijk. Dankzij zijn strategische ligging t.o.v. de lage landen die destijds overrompeld werden door Spaanse troepen en het inzicht van de toenmalige koning om die ligging maximaal uit te spelen tegenover de Spanjaarden die vanuit Vlaanderen wel een keertje Frankrijk zouden durven binnenvallen, ontstond het vestingstadje. De stad kreeg vorm ten tijde van koning Henry II anno 1555. Ook Vauban (en wie verbaast zich hier nog over ?) deed zo'n slordige 120 jaar later zijn best om middels wat aanpassingen zo links en rechts van Rocroy een schier onmogelijk in te nemen vesting te maken.

 

Het stadje is uniek al heb je eigenlijk wel een helikoptervlucht boven de stad nodig om duidelijk te zien wat deze vijfpuntige vestingstad dan wel zo uniek maakt. Bij gebrek aan helikopter of drone, bestuderen wij bij de ingang van het stadje dan maar de plattegrond die daar staat opgesteld. Behalve nog een stadje in Italië, zou Rocroy de enige stad in Europa zijn waar soldaten bij vijandelijkheden vanaf het hart in het midden van de stad via een subliem stratenpatroon in een mum van tijd konden uitwaaieren naar alle uithoeken van de rempard.

Op kaart ziet het er allemaal logisch en overzichtelijk uit maar in de praktijk moet het voor de aanvallende troepen niet evident zijn geweest. Vooreerst is er de dubbele vestingwal met er tussenin een droge gracht vol putten en bulten. Zelf zijn wij hier in vredestijd en kunnen we dus rustig de boel overschouwen om uit te maken of we nu links, rechts of rechtdoor moeten wandelen om daar te geraken waar we zijn willen. Ik wil maar zeggen, het is niet evident om als vreemdeling hier de juiste weg te vinden.

Geen wonder dus dat de Slag bij Rocroy niet binnen maar buiten de vestigingsmuren werd beslecht. Geen wonder ook dat de onoverwinnelijk gewaande Spaanse troepen hier vakkundig in de pan werden gehakt.

Over die slag in 1643 kan je alles leren in het plaatselijke minimuseumpje al passen wij er voor. Gebogen over een maquette en luisterend naar een gemondmaskerde gids in aframmelend Frans met zwaar accent ... we hebben er geen zin in.

Wel leuk is de wandeling over de vesting nu we die eindelijk goed en wel hebben weten te beklimmen. De punten van de stervormige vesting worden nu wel duidelijk. Op een paar brokstukken hier en daar na, is de vesting zeer goed bewaard gebleven.

De kazematten zien er zelfs nog behoorlijk tiptop uit maar dat heeft dan weer te maken met het feit dat die nog relatief jong zijn. Die werden pas gebouwd in 1884 en werden slechts gedurende vier jaar gebruikt vermits Rocroy in 1888 gedemilitariseerd werd. Typisch toch ... eerst gooien met overheidsgeld om de investering vervolgens niet of nauwelijks te gebruiken. Veel betekenis heeft Rocroy na die bewuste bloederige slag op militair vlak trouwens niet meer gehad. Wel is Napoleon hier komen uitblazen samen met heel wat van zijn in Waterloo gewond geraakte soldaten.

Ook de huizen en het marktplein zijn goed bewaard gebleven. Veel volk woont hier niet maar desondanks zien we ter hoogte van de kerk een groepje hangouderen.

 

Maar voor de rest is het hier vredig stil.

Ooit is het anders geweest.'