Een bezoek aan Malta lang voor "Game of Thrones"
Mijn allereerste vliegtuigreis was er eentje naar Malta. Met een jeugdvriendin maakte ik plannen om samen op reis te gaan. We hadden geen zin in de processie van Echternach en een bezoek aan de dom van Keulen zoals twee andere vriendinnen een jaartje eerder hadden gedaan, vonden we niet hip genoeg. Maar waarheen zouden we dan reizen ?
Ik herinner me nog goed hoe we zittend op het bed van de vriendin er een schoolatlas bij haalden en we om beurten met de ogen dicht giechelend een plek op de kaart aanwezen. Tot tweemaal toe kwamen we in de toenmalige U.S.S.R. terecht en vermits er nog geen sprake was van Glasnost en Perestrojka en wij nu ook weer niet zo’n heldinnen waren dat we naar het geheimzinnige, communistische Rusland zouden durven te reizen, werd het blindelings aanduiden dan maar afgeschaft.
We speurden de kaart van Europa af op zoek naar iets “exotisch”. We hadden al bijna onze wilde plannen opgeborgen toen plots ons oog viel op een onooglijk eilandje : Malta. Yes ! Dat zou het worden. Niemand van onze vrienden van de jeugdbeweging had reeds van Malta gehoord en eerlijk gezegd … wij ook niet.
We kochten vliegtickets, boekten voor twee weken een hotel en met de laatste centen uit mijn spaarvarken kocht ik ook nog een reisgids en een filmrolletje van 24 foto’s. Van die 24 kiekjes zijn er 4 mislukt en de overige twintig in mijn fotoalbum van toen, zijn van een betreurenswaardige kwaliteit. Maar in mijn hoofd zitten nog de beelden van destijds. Tenminste … toch een aantal. Want hoewel Malta niet echt groen is, heeft het wel een mooie geschiedenis en die geschiedenis is -hoe kan het ook anders- vertaald in prachtige gebouwen.
In die dagen werd Malta vooral bezocht door Italianen en – vermits het een voormalige Britse kolonie is – ook door Britten. Nu weet iedereen dank zij “Game of Thrones” waar Malta ligt maar toen was onze reis er eentje naar het grote onbekende. Nou ja, groot … Malta is een klein eiland en de veertien dagen die we hadden geboekt, waren meer dan voldoende om alles gezien te hebben zonder er vaart te moeten achter zetten.
Ik herinner mij het devote Malta. We waren er met Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart en alle mensen, hoe rijkelijk waren de straten omwille van die hoogdag versiert ! Ik herinner mij ook nog de grasgroene lijnbussen. Echte oldtimers waren het en in de omgeving van de chauffeur hingen op elke bus Mariabeeldjes en devotieprentjes te bengelen. Maar verder herinner ik mij niet zo veel meer, zelfs niet de steile trappenstraatjes waar Valletta, de hoofdstad, zo rijk aan is.
Ik beperk mij daarom tot het opsommen van wat ik me wél nog herinner omdat ik er van uit ga dat wat je je zovele jaren na datum nog kan herinneren meer dan de moeite waard moet zijn om er voor naar Malta te reizen. Ik som mijn herinneringen op in volgorde van wat me het meest bij gebleven is tot wat minder sterk in mijn geheugen is gegrift.
Met uitzondering van de boottocht naar de blauwe grotten zijn de bijhorende foto’s niet de mijne. Zoals gezegd, ik heb nauwelijks foto’s van het eiland. Een uitstekende reden om er toch nog een keertje naar toe te reizen, dunkt me !
De Sint-Janskathedraal in Valletta
Dat ik in die dagen weinig of geen reiservaring had, zal wel mee bepalend zijn voor de overweldigende indruk die deze kathedraal bij mij heeft gemaakt. Hoewel de voorgevel bijzonder sober is, is het rijk versierde interieur in barokstijl om van achterover te vallen. Ik heb sindsdien wel meerdere barokke kerken gezien maar deze blijft mij toch wel het meeste bij.
De kathedraal werd gebouwd als kloosterkerk van de Maltezer Orde tussen 1573 en 1578, in opdracht van de toenmalige grootmeester van de ridderorde. Ik herinner me vooral de 300 rijk versierde marmeren grafstenen van verschillende ridders in het schip van de kerk.
Het Grootmeesterspaleis in Valletta
Het paleis werd in 1571 gebouwd voor de ridders van de orde van Malta en is opgetrokken rond twee binnenplaatsen waarvan ik welgeteld één bedroevende foto heb. En die foto lijkt maar weinig op hoe die binnentuin er vandaag de dag bij ligt.
Die werd wellicht ten behoeve van de president heringericht. Vermits er al lang geen ridders meer zijn, is het paleis thans immers het optrekje van de president en tot een paar jaar geleden werd het ook gebruikt als vergaderplaats voor het Parlement.
Het mirakel van de Dom van Mosta
Een prachtige cirkelvormige kerk met een immense koepel, zeer helder en klaar … zo herinner ik mij de dom van Mosta die gewijd is aan Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart. Vermits wij tijdens die hoogdag op Malta waren, wilden wij er wel eens een kijkje gaan nemen.
Niet op de hoogdag zelf natuurlijk want in het zeer katholieke Malta zouden we er wellicht over de koppen gelopen hebben. Wij kozen er een rustige dag voor uit en leerden ter plekke hoe in 1942 een bom van de Duitse Luftwaffe tijdens een misviering met 300 gelovigen dwars door de prachtige koepel in de kerk viel, als bij wonder niet ontplofte en dan maar over de vloer van de dom aan het rollen ging. Je zou voor minder van een mirakel spreken !
De middeleeuwse stad Mdina
Eerlijk ? Echt heel veel kan ik er me niet meer van herinneren behalve dan dat het er bloedheet, droog en stoffig was. En dat is best jammer. Want de toegangspoort en een paar binnenpleinen van deze middeleeuwse stad werden uitgekozen als filmset voor opnames van “Game of Thrones”. Eén enkel fotootje van de poort heb ik als bewijs dat ik er daadwerkelijk ben geweest. Zie inschuif kopfoto.
Bootje varen naar de Blauwe grotten
Heerlijk was het om tijdens die bloedhete augustusdagen met een bootje naar de “Blauwe grot” te varen. Deze grot werd door een stralend blauwe zee uitgeslepen in de rotsen. Volgens de aantekeningen in mijn karig fotoalbum geraakte ik vooral gefascineerd door de verschillende tinten van de onderwaterplanten in die o zo helderblauwe zee.
De Upper en Lower Barracca gardens te Valletta
Een stad die zichzelf respecteert moet over een paar mooie tuinen of parken beschikken, vind ik. Valletta heeft die. Vooral de Upper Barracca garden is zeer geliefd omdat de tuin zo’n prachtig panoramisch uitzicht over de haven en het Sint-Angelo fort heeft.
Vanaf de Lower Barracca gardens heb je een mooi uitgestrekt zeezicht. Deze tuin is een vroegere recreatieplaats van de ridders.
Reacties