Reiskriebels inpakken en wegwezen

  Sinds ik een paar weken geleden op een snikhete zomerdag tijdens een wel heel interessante wandeling in de omgeving van het Poerkot, behoorlijk onder de indruk ben geraakt van de geschiedenis van Wetteren, heb ik me voorgenomen de gemeente niet langer uit het oog te verliezen.  De jaarlijkse kermis is aan de gang en dat is voor mij een ideale gelegenheid om mijn voornemen in daden om te zetten. Niet dat ik op de paardenmolen wil zitten rondjes draaien en aan de flosj (ja, ja ... mijn Aalsterse roots verberg ik niet) wil trekken. Ik ben ook niet van plan eendjes te vissen of naar de roos te mikken.  Een krantenartikel over de kunstenaar Karel De Brichy – De Kerpel trekt echter mijn aandacht omdat tijdens het ganse kermisgebeuren een tentoonstelling is opgebouwd rond de man wiens familienaam toch wel wat adellijk klinkt.  Maar who the f*ck is Karel? Ik zou het bij God niet weten. Toch wil ik er heen want sinds mijn ontdekking van het Poerkot, mag niets mij nog ontgl...

  Hoewel Wetteren slechts op een steenworp van mijn voordeur ligt, weet ik héél weinig af van de gemeente. Ooit vond ik op de rommelmarkt bij Sint-Jacobs te Gent in een smoezelig vakbondsboekje een stuk of wat biljetten van in Wetteren gedrukt noodgeld ten tijde van De Groote Oorlog.      Dat stukje geschiedeniskennis kan ik nog aandikken met het weetje dat de vermoedelijke dader van de stoutmoedige diefstal van het paneel van de Rechtvaardige Rechters van De Gebroeders Van Eyck een goed gekende inwoner van Wetteren was.    Heeft D.U.A. weer toegeslagen? Maar veel meer dan dat weet ik niet. Mag ik verzachtende omstandigheden inroepen?  Aalstenaar van geboorte zijnde en mama van een Gentenaar, heb ik me immers vooral gericht op de geschiedenis van beide steden en heb ik me nauwelijks geconcentreerd op het "bescheiden plaatsje" zo ergens halverwege de weg tussen Aalst en Gent.  Sinds de gegidste wandeling van afgelopen zondag is daar verandering in ...