Doorgaan naar hoofdcontent

De gewezen wereld van Mohamed Al-Fayed of toch liever die van Amy Winehouse ? (London in a hurry – deel 2)

Naar Londen reizen om er te shoppen is niet echt mijn ding (daar heb ik in mijn jeugdige jaren toen de Pond zeer laag stond mijn hartje reeds aan opgehaald).



Toch wil ik de kans grijpen die ik thans krijg om eens rond te neuzen bij Harrods. Niet dat ik de intentie heb er wat dan ook te kopen : de Porsches, Ferrari’s en lamborghini’s die voorbij scheuren als lag hier een racecircuit, verklappen duidelijk dat hier een wel heel snobistisch publiek frequenteert.
Toch heb ik er anderhalve pond voor over om een keertje naar het toilet te gaan. Doe dat vooral ook. Of je nu dringend moet of niet … dat maakt niet uit en het loont sowieso de moeite ! De toiletten zijn prachtig en je kan je er tegoed doen aan de parfums en lotions die er op een kaptafeltje voor gebruik staan uitgestald.



Naar de koopwaar kijken we eerlijk gezegd nauwelijks. Het slordige jeansvestje vol uitgerafelde gaten kost zo’n 2775 pond en dus amuseren wij ons liever door ons met de vreselijk kitscherige lift naar de bovenste verdieping te laten brengen om vervolgens met de al even kitscherige trap in Egyptische stijl (Al-Fayed, de voormalige eigenaar van Harrods, is een Egyptenaar, vandaar …) weer naar beneden te rollen.

Kitsch of niet, je moet het gezien hebben !



Getipt door onze gids bekijken we vooral de benedenverdieping met onder andere de Food-market en Flower-Corner. Een lust voor het oog !



Maar al bij al blijft het een dure en decadente “tentoonstelling”, niet iets om (wat mij betreft) uren in zoet te zijn.

Dan maar naar ... 

Camden : an area she called “home”

Een heel andere wereld is die welke de betreurde zangeres Amy Winehouse haar thuis noemde.



Op weg naar Camden Market wandelen we de Quinns voorbij. De door onze gids als haar stamcafé aangeduide pub ziet er bepaald geen propere affaire uit.
Voor wie er toch graag een biertje wilt gaan drinken, heb ik gauw even een paar beoordelingen van het internet geplukt. Een verwittigd reiziger is er immers twee waard.
Falling apart the place is. Hasn’t seen a bit of CIF for a long time.
The seats are ripped, the exterior is shabby, and there’s a definite feeling of unease around the place, but that just makes for a more interesting evening.
And a barman who’s personal hygene is disgusting
Veruit de beste beoordeling vond ik deze, maar hoe kan het ook anders ! 
Wide selection of Belgian beers
Maar goed, alle gekheid op een stokje … we zijn op weg naar Camden Market en de gids geeft ons de vrijheid ter hoogte van Camden Lock. Deze omgeving wordt wel eens “Little Venice” genoemd al vind ik dit zelf bepaald overdreven. Toch is het kanaal en de sluis een mooie plaats om te vertoeven en de kanaalboten zijn er fotogeniek.
Maar dan zoeken we de markten op en het zijn vooral de kraampjes in de voormalige paardenstallen van de stad die de aandacht trekken. Een heerlijke plaats is het hier met een verscheidenheid aan rommel, vintage en beter werk. Een kleurrijk geheel dat beslist een bezoek waard is.
En mocht je je laten verleiden tot het kopen van spullen : afpingelen is de boodschap ! 



In de wirwar van straatjes en steegjes lopen we plots Amy Winehouse tegen het lijf of liever … haar standbeeld. Hoe klein, broos, dun en breekbaar ziet ze er uit. En zeggen dat het een beeld op ware grootte is. Alle mensen : zo’n stem en edoch zo’n lijfje ! 
Ik word er zowaar stil van … zeker met de commentaren over de Quinns in mijn achterhoofd.   

Minder stil is het in de Cyberdog, een futuristische, fluorescerende kledingzaak voor het uitgaansleven. Om schele koppijn van te krijgen.
Maar hoofdpijn of niet, ga toch ook even de winkelstraten bekijken. Ook al zit er niets naar jouw gading tussen, loopt toch een keertje de vele winkels af en bekijk vooral de gevels ervan. Want niet alleen het volk dat hier rondloopt is kleurrijk …



Zo chique de wereld van Harrods lijkt, zo maf en waanzinnig lijkt deze te zijn.

Winkels, koopwaar én mensen kleuren het straatbeeld in Camden.

Hier stierf de getalenteerde Amy Winehouse in haar appartement een veel te vroege dood. Niet ver daar vandaan waar de bus op ons staat te wachten, stierf een jonge dakloze een eenzame dood. Een verzameling bloemen en kaarsjes, foto’s en tekeningen herinneren voorbijgangers aan zijn dood.

Nog iets om stil van te worden.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Op weg naar Ierland, de prachtige paraplu van Europa (dag 1)

Pembroke Castle en de man van het Ciderflesje (dag 2)

Switchen van het mondaine Bled naar de adembenemende Vintgarkloof