Nog nooit zag ik Brugge zo schone !

 

Het lijkt wel een beetje op "Wie niet horen wilt, moet voelen" en omdat ik het over de coronacrisis heb, heb ik het over de tweede golf die niet te stoppen viel en dus kon het niet anders dan dat de ganse klas gestraft werd. Kortom, we zitten in een tweede lockdown met avondklok en alles!

Gelukkig is de definitie van wat een niet-essentiële verplaatsing is om mentale redenen wat bijgeschaafd. Ander dus dan tijdens de vorige lockdown mogen wij met de camper op uitstap, maar dan wel liefst binnen de eigen landsgrenzen. Geen probleem ... als we maar eens een andere horizon te zien krijgen dan die van het thuisfront.

Maar wat valt er te beleven ?  Een museumbezoek ? Nope. Een rondleiding in een historisch optrekje ? Nope. Een namiddag shoppen in een andere stad ? Nope. Een glaasje drinken op een gezellig, verwarmd terras ? Nope. Een culinaire verwennerij ? Nope.

Idee! Laat ons op zoek gaan naar het unieke. Laat ons naar daar gaan waar je normaliter struikelt over de vele toeristen en waar het nu wel uitgestorven en vreemd leeg zal zijn.  Laat ons ... juist ja, laat ons een keertje naar Brugge reizen.

 

 

Het wordt een schot in de roos. Niet alleen doet de najaarszon haar uiterste best een heerlijke gloed over de stad te gooien, de straten en pleinen zijn op een unieke manier stil en verlaten.

 

 

Ideaal voor de fotograaf in mij die zich eindelijk een keertje niet in geduldige bochten moet wringen om zo weinig mogelijk toeristen op zijn plaatje te hebben. En wat een VIP-ervaring is het om de Heilige Bloedkapel helemaal voor ons alleen te hebben!

 

Omdat de zo bekende bootjes niet mogen uitvaren, liggen de Brugse reien er als rimpelloze spiegels bij. Zoals echte ijdeltuiten het betaamt, vergapen de historische huizen zich in het water aan hun eeuwenoude schoonheid. Hoe heerlijk is dit zeg!

 

 

Zalig is het om bij zoveel stilte door Brugge te wandelen en die dingen te ontdekken die wij in normale tijden omwille van de drukte niet eens opmerken. 

 

 

Details worden kunstwerken waar we ons aan vergapen en de Pieter Aspe-fan in mijn reisgezel is maar wat blij met de in diepe rust verzonken "Vette Vispoort" waar geen hond te bespeuren valt. Zelfs de onze niet want die ligt in de camper te pitten. 

 

 

Het mag dan geen culinaire hoogdag zijn, honger is de beste saus. Zittend op de stoeprand en onder het toeziend oog van Jan Breydel en Pieter De Coninck smaakt de braadworst met gebakken ui en mosterd als ware het een drie sterren gang. 

Of we genieten? Zeer zeker. Liefst vier uren wandelen en fietsen we doorheen Brugge tot het tijd wordt om terug naar de camper te keren.

Want vannacht willen we slapen in Damme. Zo'n kleine twee jaar geleden ontdekten we er een leuke plek om er met de camper te overnachten en we willen deze keer het piepkleine vestingsstadje ook wel een keertje by night zien. 

We schrijven eind november. De dagen zijn kort, de nachten lang. Wij hebben dus ruim de tijd voor een verlichtte avondwandeling lang voor de avondklok ons ophokt.

 

 

Zo heeft ieder nadeel toch ook zijn voordeel.